Dag 17 Verona - Montagnana

Nadat ik gisteren met die Oostenrijkse jongen Arthur in de stad had ontbeten aan piazza Bra bij de oude Arena, zijn we nog samen al kletsend door de stad gewandeld. Ik had hem getrakteerd op ontbijt en hij stond er op dat hij mij dan zou trakteren op een cappuccino. Daarna fruit gekocht op de markt op piazza Erbe, waar ik trouwens ongelofelijk genaaid ben. 1 oranje meloen, 2 appels, 2 sinaasappels, 4 bananen, 1 bakje bramen en 1 bakje frambozen voor €23,-!!! Blijkt dat piazza Erbe het meest toeristische plein is, met dus bijbehorende prijzen. Weer van geleerd. De groenteboer twee straten verderop, waar ik de avond ervoor een doosje aardbeien had gekocht, was waarschijnlijk meer dan de helft goedkoper geweest.

Daarna Ponte Pietra weer over, het oude stadsgedeelte uit en via de trappen naar de camping klimmen. Daar ging Arthur zijn tent afbreken en z'n spullen pakken om te vertrekken, maar eerst hebben we samen nog die oranje meloen opgegeten en die was super lekker! Daarna was het tijd om afscheid te nemen van Arthur en ben ik weer terug naar de stad gegaan om op m'n gemak rond te wandelen in het gedeelte waar ik nog niet geweest was zoals bijv. Castelvecchio en hele mooie intieme straatjes (zie foto's).

Daarna uitgebreid geluncht en nog meer rondgeslenterd. En tijdens de lunch, bij een geweldig restaurant vlakbij Ponte Pietra, mijn reisblog bijgewerkt voor dag 15 en de foto's geüpload. De WiFi op de camping was zo slecht dat het daar uren zou duren om een aantal foto's te uploaden. Het restaurant was zo goed en met leuke bediening, daar ben ik s'avonds weer naar terug gegaan voor het avondeten. Voordat ik er ging lunchen, vroeg ik of ze WiFi hadden en of ik die mocht gebruiken en legde uit dat ik dat nodig had voor het schrijven van m'n reisverslag en het uploaden van foto's. Dat was prima en ze wilde natuurlijk meteen meer weten en waren erg onder de indruk dat ik in 15 dagen al ruim 1500 km had gefietst.

Aan het einde van de middag begon het wat onstuimig te waaien en verschenen er donkere wolken boven Verona. Maar na het avondeten leek het toch mee te vallen. Het was wel weer flink bewolkt, maar het leek droog te blijven en de wind was weer wat gaan liggen. S'avonds plannen gemaakt voor de volgende dag, ruim 60 km naar Montagnana, een kort, rustig ritje dus. De weersvoorspelling voor vrijdag en zaterdag is heel goed, dus ik ga weer overnachten in m'n tentje in de tuin van een hostel net buiten het oude stadsmuren van Montagnana.

Als ik s'avonds ga slapen is het erg benauwd en rond half een s'nachts begint het te regenen. Eerst zachtjes en dan steeds harder en met onweer er bij. Uiteindelijk moet ik de rits van de tent helemaal dicht doen omdat het anders naar binnen regent en hoop dat de tent het water buiten houdt. Uiteindelijk na ruim 'n uur is het ergste voorbij en er is nog geen water binnen gekomen, pffff! M'n enkelwandige tentje van €30,- heeft de regenbui doorstaan!

Als ik s'ochtends heel vroeg als het net licht begint te worden wakker word, maak ik de tent open en kijk naar buiten. Het is nog zwaar bewolkt en ik slaap nog even verder in de frisse lucht. Als ik rond half 8 weer wakker word en naar buiten kijk is het opeens strak blauw en de zon schijnt al over Verona heen! Ik sta op, pak m'n spullen in en leg de tent in de zon te drogen. Intussen ga ik afrekenen bij de receptie waar ik een Nederlands stel tegen kom die al op punt staan om te vertrekken. Zij fietsen de Benjaminse route naar Venetië en zijn 14 dagen geleden in Basel begonnen. Zij hebben een tent die alle buien kan doorstaan, maar hebben hem kletsnat ingepakt omdat ze vroeg willen vertrekken. Ze hoopten op iets meer wolken omdat ze het anders veel te heet vinden, vandaar dat ze zo'n haast hadden om te vertrekken. Ik heb ze een goede reis gewenst en dacht: mij kan de zon niet genoeg schijnen.

De tent was in no-time helemaal droog en nadat de fiets weer helemaal gepakt is ga ik weer op weg. Eerst nog door het oude stadscentrum langs Castelvecchio en piazza Bra bij de oude Arena de stad uit. Nadat ik Verona echt helemaal heb verlaten volgt de route een fietspad over een dijk langs de rivier Adige op. Het landschap lijkt wel Nederlands. Het is net alsof ik langs de Maas fiets met in de verte de heuvels van Berg en Dal, alleen zijn de heuvels hier iets hoger. Ook kom ik af en toe een stuw tegen waarna de Adige tijdelijk weer een stuk wilder is dan de Maas.

Het fietspad slingert door het boerenlandschap met velden met aardappels, mais, graan, af en toe nog een appel- of perenboomgaard en een soort van weilanden. Het waait lekker, maar deze keer heb ik de wind voornamelijk in de rug dus dat schiet lekker op. Bij het plaatsje Mambrotta ga ik van de route af om te kijken of ik ergens broodjes kan halen. In eerste instantie lijkt dat niet te lukken, maar dan zie ik een soort trattoria/bar en daar ga ik het maar eens proberen. Ze blijken broodjes te hebben, maar de dame moet wel even bellen wat de broodjes moeten kosten. Buiten op een bankje heerlijk ontbeten en de route weer vervolgd.

Na Zévio verlaat de route tijdelijk de rivier de Adige om er via Albaro weer bij terug te keren, bij de plaatsen Ronco all'Adige en Albareto d'Adige. Daarna verlaat de route de Adige definitief en zie je steeds meer wijngaarden langs de route en ook het eerste zonnebloemveld (zie foto)! Kijk, daar word ik nou vrolijk van! Daarna komt de route alleen nog door hele kleine gehuchtjes als Présina, Micheliórie, Miega, Caselle en Gazollo. Net voorbij Gazzolo zie je ook steeds meer graanvelden en velden waar uien los op het veld in de zon liggen te drogen. In de verte zie je nog net de uitlopers van de Alpen (zie foto).

En zo kom ik al rond half drie aan in Montagnana, waar ik in m'n tentje in de tuin van een hostel ga overnachten. De receptie gaat pas om vier uur open, maar ik word binnengelaten door een hele vriendelijk meneer die alleen Italiaans spreekt en met enkele Engelse woorden en wat gebaren wordt duidelijk dat ik m'n tent mag opzetten waar ik wil en dat later de papieren wel geregeld worden. Ik zet snel m'n tent op en ga op zoek naar een douche. Ik kom een Amerikaanse man tegen die me de weg wijst naar de keuken en de douches waar ik gebruik van mag maken. Het blijkt een man te zijn met Italiaanse grootouders en om die reden een Italiaans paspoort kon aanvragen en dat dus heeft gedaan. Hij is mbv vliegtuig, trein en bus naar deze streek gekomen, omdat zijn grootouders ook uit deze streek kwamen. Hij leert nu Italiaans en wil hier dan gaan wonen en werken. Hij heeft Montagnana uitgekozen omdat het hier zo rustig is en toch overal relatief dicht in de buurt is: Venetië, de Alpen, Verona, Padua, Lago di Garda, de Adriatische zee, etc.

Na een heerlijke douche ga ik Montagnana bekijken. Wat een prachtige middeleeuwse stad, nog geheel omsloten door stadsmuren met maar liefst 24 torens (zie foto) en vier stadspoorten, waarvan er twee versterkt zijn met een kasteel. In het westen de Rocca degli Alberi en in het oosten het Castello di San Zeno (zie foto's). Tussen deze poorten loopt de hoofdstraat met huizen met fraaie pasteltinten en bogengalerijen (zie foto). Halverwege de hoofdstraat ligt het centrale plein met gezellige terrasjes en de Duomo van rond 1500 (zie foto).

Aan het eind van de middag keer ik terug naar het hostel om in te checken en dit reisverslag te schrijven. Vanavond eten in het oude stadscentrum en daarna voetbal kijken: Spanje - Turkije. Morgen gaat de reis verder richting Ferrara.