Dag 22 Firenze - Anghiari
Blijf op de hoogte en volg Jurgen
22 Juni 2016 | Italië, Anghiari
Het eerste deel fiets ik door bosrijk gebied, dus ook regelmatig in de schaduw. Veel typische Toscaanse paraplu bomen (parasolden) en natuurlijk cipressen! Af en toe een wijn- of olijfboomgaard. De route kent hier enkel hele kleine plaatsjes, zoals Crássina, Capanuccia, Quatate, S. Polo in Chianti en Póggio alla Croce.
Na Póggio alla Croce, niet één maar twee afdalingen van in totaal 5 km á 6-9%, lekker! Dan kom ik in Castelfranco di Sopra waar de route mij, door de stadspoort (zie foto) heen, het plaatsje in leidt. Op het pleintje (zie foto) midden in dit plaatsje, ontbijt ik op een bankje met verse broodjes en daarna natuurlijk weer een cappuccino op het terras!
Na Castelfranco di Sopra kom ik nog langs een mooi oud kerkje dat tussen de olijfbomen ligt (zie foto) en komen er steeds meer olijfboomgaarden. Op een gegeven moment fiets ik een aantal kilometers alleen maar tussen de olijfboomgaarden. En tussendoor mooie vergezichten over het prachtige Toscaanse landschap met ook regelmatig mooie huizen van waarschijnlijk de eigenaren van de olijfboomgaarden (zie foto's).
Dan kom ik in de iets grotere plaats Loro Ciuffenna (zie foto). Daar rijd ik over een brug naar de andere kant van een soort kloof en als ik even later terug kijk zie ik het plaatsje Montemarciano in de verte liggen tegen de prachtige oranjebruine rotsen (zie foto). Dit plaatsje passeerde ik net voor Loro Ciufenna.
Naarmate ik meer richting Arezzo ga, zijn de olijfboomgaarden vervangen door wijngaarden en rijd ik dus door de wijnstreek Terre di Arezzo (zie foto).
Fijn om na de drukte in Firenze nu weer in alle rust en stilte tussen de wijngaarden door te fietsen, het enige wat je hoort zijn de vogeltjes die fluiten en af en toe zie ik een haas rond huppelen. Je passeert ook de ene na de andere wijn of olijfboer, maar de huizen die eigenlijk altijd bovenop een heuvel staan, zijn bijna altijd verscholen achter veel bomen die waarschijnlijk moeten zorgen voor de nodige schaduw in de hitte hier (zie foto).
In het plaatsje Ponte Buriano, verlaat ik de route om naar Arezzo te fietsen. Dit moet ook een hele mooie plaats zijn die ik toch echt wil gaan bekijken. Ik rijd het oude stadsgedeelte in via een mooie stadspoort (zie foto) en dan springen er weer twee spaken kapot in het achterwiel van mijn fiets. lk hoopte dat ik Rome zou halen met de drie spaken die ik al miste en het kleine slag in m'n wiel, maar nu weer ik zeker dat ik het niet ga halen. Dus op zoek naar een fietsenmaker. Die is snel gevonden maar pas over een uur weer open, het is nu siësta. Dus dan maar eerst even een cappuccino en een koud drankje op het terrasje bij de buurman om daarna het oude stadsgedeelte van Arezzo te gaan bekijken. Wat een mooie plaats is Arezzo met als hoogtepunt de Piazza Grande en de Duomo, wat een fantastisch mooi plein (zie foto's). Aan de Piazza Grande ligt de romaanse kerk Pieve di Santa Maria, het Palazzo dei Tribunali en het Palazzo della Fraternità dei Laici.
Toen ik na ruim een uur bij fietsenmaker aankwam, bleek die geen tijd te hebben en stuurde me door naar een ander fietsreparatie zaak: Bicicletteria. Dat ging allemaal in het Italiaans, want die mensen spraken niet één woord Engels. En natuurlijk de hulp van Google Translate voor het opzoeken van woorden als wiel en spaak. Uiteindelijk de uitleg, over hoe ik bij die andere zaak moest komen, toch niet helemaal begrepen, maar met de hulp van het tourist info office is het toch gelukt. In de fietsreparatie zaak stond een leuke jongen van 22, Lorenzo, die eigenlijk ook geen tijd had maar tijd maakte voor zo'n mafkees uit Ollanda. Hij stond vandaag alleen in z'n eigen zaak, normaal zijn er nog 2 medewerkers. Ze doen bijna alleen reparaties van vooral MTB, downhill bikes en racefietsen en een klein beetje verkoop. Hij heeft m'n wiel gerepareerd terwijl we intussen in het Engels wat hebben gekletst over downhill biken, skiën, over hoe moeilijk het is in Italië om een eigen zaak te runnen als je 70% (!) moet afdragen aan belasting, etc. Uiteindelijk heeft hij mijn wiel in ruim een half uur gerepareerd en dat kostte maar €10,-! Ik wilde €20,- betalen, maar dat wilde hij absoluut niet hebben. Toen ik vertelde dat ik naar Rome ging, zei hij dat ik een bepaald restaurant moest bezoeken en daar pasta Carbonara moet gaan eten. Dit is een specialiteit van Rome en dat restaurant is van een vriend van hem. Hij heeft een kaartje meegegeven en ik ging weer op weg met een zo goed als nieuw wiel! Wat een geweldige leuke kerel was dat!
Omdat het door dit ongeplande oponthoud al erg laat in de middag was, heb ik toen besloten de kortste fietsroute naar Anghiari te volgen. Deze staat ook beschreven in het Reitsma routeboekje als lichtere variant in vergelijking met de hoofdroute die ook nog eens een stuk langer is. De oorspronkelijke route gaat over een pas bij Subbiano die wel heel mooi maar ook nogal pittig schijnt te zijn. Van de lichtere variant is weinig bekend. Maar als ik de lichtere variant volg, kom ik na ca. 15 km langs een bordje dat de pas open is. Dat bordje is natuurlijk voor de winter, maar dat berekent wel dat ik in deze lichtere variant ook een pas over moet. En als snel volgt een klim van 5 km á 8-10%! Ben benieuwd wat voor een klim de hoofdroute dan had gehad! Het bleek de Valico della Scheggia (575m). Daarna een heerlijke afdaling en nog een klim van 1.2 km á 12% naar de camping, waar ik uiteindelijk om 19.45u aankom.
Snel m'n tentje opgezet, gedoucht en daarna weer flink gaan eten in Anghiari, ondertussen kijkend naar de voetbalwedstrijd tussen Italië en Ierland.
Morgen fiets ik door naar Assisi en als er genoeg tijd is wil ik onderweg nog de route gaan verlaten om Perugia te gaan bekijken.
-
23 Juni 2016 - 19:17
PaulC:
hoi Jurgen lange maar mooie dag zo te lezen. Super mooie fotokes weer..
En fijn om in de zon ipv de regen te fietsen, toch ?
Wat een mooie reis ! ps geloof maar niet dat ze in Italië 70% belasting etc betalen...
groeten uit een warm Uden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley