Dag 6 Bad Wimpfel - Braunsbach

Foto's van dag 5 zijn intussen ook geüpload.

Vanmorgen werd ik al vroeg gewekt door de zon die door het raam naar binnen scheen. Ik keek naar buiten en het was prachtig weer! Het wordt vandaag een kortere route dan afgelopen dagen en ik kan dus later vertrekken en heb dus tijd om nog even hier rond te kijken. Leuk plaatsje direct aan de Neckar met twee waterbronnen, een mooie kerk, een mooie oude stadspoort, twee torens (Roter en Blauer Turm) en mooie straatjes en pleintjes met weer prachtige vakwerkhuizen (zie foto's). Vanuit de Blauer Turm, die in de steigers stond, zou je een prachtig uitzicht op de omgeving hebben. Dit is immers de hoogste toren van de twee, maar helaas is deze op alle dagen open, behalve op maandag, pech gehad.

Nadat ik verse broodjes had gehaald heb ik die genuttigd op een bankje tegen de stadsmuur met een prachtig uitzicht op de Neckar en directe omgeving (zie foto). Ik wilde nog een cappuccino voordat ik vertrok en ging op zoek naar een goede plaats hiervoor. Even later kwam ik voorbij een klein zaakje waarvan ik eigenlijk niet precies wist wat voor zaakje het was, maar het straalde wel een bepaalde sfeer en beleving uit. Ik naar binnen en vragen of ik daar ook een cappuccino kon krijgen. Ja, natürlich was het antwoord. Het was een hele aardige vrouw en een lekkere cappuccino en toen ik wilde betalen zei zij: die krijg je van mij. Ik vroeg waarom dan? En toen kwam er een heel verhaal over dat ze dat wel vaker deed en bij mij had ze het gevoel dat ze dat ook moest doen. Ze vertelde dat haar vader al vroeg was overleden, haar bejaarde moeder was net daarvoor met een rollator aan komen lopen. Haar man was op 35-jarige leeftijd verongelukt met de auto en ze had een zoon die nu bijna 13 werd. Ze had vele jaren bij een bank gewerkt? Maar dat voelde niet meer goed en toen is ze ongeveer 6 jaar geleden haar eigen zaak gestart. Ik vertelde wat mij was overkomen en wat mijn plannen zijn en ze was erg enthousiast en zei je bent al er al bijna, je weet het alleen nog niet. Ik kreeg van haar ook nog een schutz engel voor onderweg voor een veilig reis en toen hebben we afscheid genomen. Heel bijzonder!

Vandaag dus een kortere etappe die weggaat van de Neckar en de rivier de Kocher gaat volgen tot aan Braunsbach. Het eerstvolgende plaatsje op de route was Neuenstadt am Kocher en daar heb ik mijn ondershirt al uitgedaan, zo heet was het, ruim 30 gr! Meteen maar foto gemaakt van Rathaus.

Daarna door naar het plaatsje Forchtenberg. Dat vond ik wat tegenvallen met wat ik er in de Reitsma gids over had gelezen. Wel een mooie stadsmuur die nog vrijwel geheel intact is en een mooie stadspoort, de Würzburger Tor (zie foto). Deze geeft toegang tot de kleine, pittoreske binnenstad met hele steil en smalle kasseien straatjes. Hoog op de heuvel ook nog het ruïne Forchtenberg (zie foto) met mooi uitzicht op de omgeving, waar ik het restant van m'n broodjes heb opgegeten.

Vervolgens kwam ik in het plaatje Niedernhall met een bijzonder mooi Rathaus, vooral van binnen dan (zie foto). Daarin is ook een gratis museum wat de moeite waard zou zijn om te bekijken, maar die was op maandag gesloten.

Onderweg kwam ik nog langs Schloss Stetten bij het plaatsje Künzelsau, maar dit plaatsje ben ik niet verder meer gaan bekijken. Het lag niet direct aan de route en stond niet speciaal vermeld in de Reitsma gids.

En zo had ik mijn eindbestemming voor vandaag bereikt: naturcamping Braunsbach. En hier is een verhaal over te vertellen! Het plaatsje Braunsbach, direct aan de rivier de Kocher is op 30 mei 2016, iets meer dan een week geleden dus, getroffen door zwaar noodweer en zware regenval en onweer. Door hoogwater en modderstromen is het plaatsje totaal vernietigd. De camping ligt aan de andere oever van de rivier en heeft het relatief gezien minder zwaar te verduren gehad. De camping was dus eigenlijk nog gesloten, men was met man en macht aan het werk om alles weer op orde te krijgen om komende vrijdag weer open te gaan. Op het moment dat de ramp zich voltrok waren er gelukkig maar 10 mensen op de camping, de dagen ervoor was de camping vol vanwege de mei vakantie. Uiteindelijk waren er twee caravans en een camper beschadigd die door het water zijn meegesleurd evenals de twee auto's van de eigenaars van de camping. Die auto's zijn onherstelbaar beschadigd geraakt.

Wat een verhaal! Maar ik werd zeer gastvrij ontvangen ondanks dat men hard aan het werk was en de camping officieel gesloten was. Maar ik mocht blijven slapen, maar kon niet m'n tentje voor de eerste keer gaan uitproberen, want daar was de grond op de camping nog te zompig voor. Ik mocht dus in een klein houten huisje slapen (zie foto). Daarnaast mocht ik ook gebruik maken van de hogedruk reiniger om m'n fiets af te spuiten. Deze zat compleet onder de modder en klei die aan de banden vast was geplakt. Op het laatste deel van de route waren de fietspaden nl. niet echt meer toegankelijk, deze waren ook bij het hoog water en de modderstromen beschadigd geraakt en bezaaid met houten bomen, takken en ander puin en modder wat door de rivier was meegesleurd. Het laatste stuk was dus een echte survival om de camping te bereiken. In het plaatsje Braunsbach op de andere oever dat je via een brug kan bereiken is met ook nog steeds hard aan het werk om het openbare leven weer te herstellen. Maar er is nog steeds geen winkel of restaurant open en men weer nog niet hoe lang dat nog gaat duren.

Ik hoop dat ik de route verder kan vervolgen richting Ellwangen, want het is nog niet zeker of de route begaanbaar is.