Dag 13 Glurns/Glorenza - Bolzano

Het is vanmorgen bij vertrek wat frisjes maar gelukkig droog, al is het wel zwaar bewolkt. Dat het s'ochtends frisjes is, is niet zo raar gezien het feit dat ik nog steeds op zo'n 950 meter hoogte zit. Maar vandaag daalt de route, langs de rivier de Etsch/Adige stukje bij beetje verder af richting Merano. Dat is lekker fietsen en al snel ben ik in het volgende dorpje Prato. Hier begint de Passo di Stelvio, met 2757 meter de op twee na hoogste asfaltweg in de Alpen. Ik heb gisterenavond al gekeken of ik die niet op een of andere manier kan fietsen, maar dan zonder de extra bepakking op de fiets. Want een hoogteverschil van 1842 meter met stijgingspercentages variërend van 8 tot 12% over een afstand van ca. 20km lijkt me wat veel om met een fiets van 45kg naar boven te klimmen. Maar gezien het feit dat de weersomstandigheden nog niet geweldig zijn, het is nl. nog steeds zwaar bewolkt en begint zelfs een beetje te druppen, kies ik er toch voor om door te fietsen en de Stelvio links te laten liggen.

Ruim voorbij Prato gaat de fietsroute de rivier de Etsch/Adige volgen. Daar zal ik nog lang van kunnen genieten, want de Reitsma route volgt deze tenminste tot aan Lago di Garda. Deze route loopt ook parallel aan de Südtiroler Weinstrasse en dat merk je aan de enorme hoeveelheid aan appelboomgaarden waar je doorheen fietst, zoals bijv. bij het plaatsje Lasa (zie foto). Ook passeer je regelmatig bruggetjes over de 'Waale'. Dit zijn kilometers lange irrigatiekanalen en -goten die het water van hoog uit de bergen aanvoeren (zie foto), aangezien het Vinschgau dal het droogste dal is in de Oostalpen.

In het plaatsje Lasa ga ik verse broodjes halen en op een pleintje (zie foto) lekker ontbijten op een muurtje onder een boom, vlakbij een mooi terras waar al veel mensen lekker iets aan het drinken zijn. Als ik m'n ontbijt bijna op heb, wil ik eigenlijk ook wel een cappuccino. Dus ik vraag de serveerster of ze mij een cappuccino wil brengen. Ze begint te lachen en zegt dat dat eigenlijk veel te ver lopen is voor haar en dat ze de cappuccino alleen op het terras serveert (grapje). Ze ziet mij eten en zegt dat ik gewoon op het terras mag komen eten en dat niemand daar verder last van heeft! En zo zit ik op het terras m'n broodjes verder op te eten onder het genot van een cappuccino, wel mit zahne, want we zijn nog steeds in zuid-Tirol (zie foto).

Na Lasa, vervolgt de route door een mooi natuurgebied over onverharde paden waarbij het behoorlijk afdaalt en je regelmatig over bruggetjes komt die de Etsch kruisen. Heel spectaculair, maar ook oppassen geblazen. Mijn zware fiets is niet helemaal geschikt voor dit soort onverharde afdalingen en begint soms al snel wat te slingeren, zeker omdat het 'parcours' nogal bochtig is. Onderweg op dit 'circuit', bij Silandro, passeer ik nog een geweldig mooi terras met uitzicht op een visvijver met flinke vissen er in (zie foto).

Het weer begint intussen aardig op te klaren en de zon laat zich regelmatig zien en mede door het afdalen naar lagere gebieden loopt de temperatuur dus op naar ca. 25 graden, heerlijk. Bij een houten brug over de Etsch stop ik om een foto te maken van de Etsch en een Zwitsers echtpaar stopt ook en vraagt mij om van hun een paar foto's te maken. Dat geeft mij de mogelijkheid om hun te vragen ook een foto van mij te maken, zodat ik zelf ook eens op de foto sta (zie foto).

Via een prachtig kasteel bij Castelbello (zie foto), een mooie oude kerk bij Naturno (zie foto), een prachtig meertje met waterval bij Parcines (zie foto) en een mooie kasteeltoren bij Lagundo (zie foto) kom ik in Meran/Merano. Alles is hier nog steeds tweetalig en alles heeft hier om deze reden dan ook dubbele namen, zoals de rivier de Etsch/Adige of de plaats Meran/Merano. Ik vind het Italiaans leuker en gebruik dus vooral de Italiaanse namen. Verderop, net voor Trento, verlaat je officieel zuid-Tirol en wordt het dus volledig Italiaans.

Merano is werkelijk een schitterende plaats die zich, dankzij de beschutte ligging, heeft ontwikkeld tot een gerenomeerd kuuroord. Het barst er van de sfeervolle hotels en villa's en elegante promenades langs de rivier de Passer. In de oude binnenstad, in de Laubengasse, zijn er de prachtige winkelstraten (zie foto) en booggalerijen, de mooie gotische Dom (zie foto) en de Landesfürstliche Burg uit 1470 (zie foto). Vanaf de Dom via een trapstraatje, de Tappeinerweg, en een oude stadspoort toren (zie foto) fietste ik naar een ongelofelijk mooi park direct aan een onstuimig deel van de rivier de Passer. Geweldig mooi (zie foto's)! Daar heb ik tijdens mijn lunch van het uitzicht zitten genieten.

Na het verlaten van Merano, vervolgt de route weer door de Südtiroler Weinstrasse (zie foto) richting mijn eindbestemming van vandaag: Bolzano. Dat had ik tijdens de (late) lunch in Merano bedacht en aangezien het zo'n goed weer was, het was prachtig zonnig weer in Merano, leek het mogelijk te zijn om eindelijk eens op een camping in m'n tentje te gaan overnachten. Maar helaas, in het laatste anderhalf uur sloeg het weer om en voordat ik in Bolzano aankwam, moest ik alweer schuilen voor een flinke regenbui. Uiteindelijk via de tourist info een kamer gevonden in een Gasthaus en na een heerlijke douche, s'avonds de stad in gewandeld. Ook daar kreeg ik nog een paar regenbuien, maar heb toch nog een paar mooie foto's kunnen maken van de gotische Dom, de Waltherplatz, een mooie gevel bij de Obstplatz (fruitmarkt) en het Castel Mareccio.

Weer terug op m'n kamer, begon het geweldig hard te regenen en te onweren, zeer spectaculair! Af en toe schrok ik gewoon van de enorme donderslagen die vanuit het niets tussen die bergen door knallen. Op een gegeven moment viel ook de stroom uit en had ik dus geen licht en geen tv meer op de kamer. Italië stond toen 0-1 voor tegen België en vlak daarna hoorde ik aan het gejuich van buiten dat Italië 0-2 scoorde. Het duurde bijna een uur voordat ik weer stroom had op m'n kamer, maar gelukkig had ik wel nog steeds WiFi, dus blijkbaar lag de stroom er niet in heel het Gasthaus uit.

Morgen weer een nieuwe dag op weg naar Trento en dan Lago di Garda! Ik kan bijna niet geloven dat ik al zo ver ben. Maar nu ik bijna bij Lago di Garda ben, wil ik wel zon en geen regen meer! Ik zou best een extra dag op een camping aan het meer willen verblijven, maar alleen als het goed weer is...