Dag 5 Lorsch - Bad Wimpfen

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, wat een mooie dag was dit vandaag! De Rijn was mooi, maar de Neckar is nog veel mooier! En als klap op de vuurpijl is UDI'19-1 gepromoveerd naar de 3e divisie door, na het 2-2 gelijkspel in de uitwedstrijd, thuis te winnen van Topklasser SWZ Boso Sneek met maar liefst 3-0!

De bij dit reisverslag behorende foto's zal ik hopelijk morgen kunnen uploaden. Dat ging vanavond niet vanwege het ontbreken van een WiFi verbinding en het waren er teveel om via 3G te uploaden, dan stook ik mijn internet bundel er in één avond doorheen.

Vanmorgen bijtijds vertrokken, want het zou weer een lange dag gaan worden. Ik wilde persé in Bad Wimpfen gaan overnachten omdat het de mooiste plaats is van deze omgeving en dat betekende uiteindelijk 130 km op de teller vandaag!

Ik had een Gästehaus zonder frühstuck geboekt in Lorsch, maar was even vergeten dat het zondag is vandaag en dat er dus nauwelijks iets open is, laat staan een bäckerei of supermarkt. Maar gelukkig had ik nog voldoende fruit en kon ik dus toch met een goed gevulde maag op pad.

De eerste mooie plaats waar ik kwam was Weinheim. Een plaats met een mooi marktplein met grote bomen en terrasjes met wat hoger gelegen het Schloss wat nu in dienst is als raadhuis (zie foto). Daarachter ligt de Schlossgarten, een heel erg mooi stadspark (zie foto's) en het ernaast gelegen Exotenwald met mammoetbomen van over de hele wereld.

Daarna ging de tocht verder naar het sfeervolle stadje Ladenburg met een mooie middeleeuwse kern met mooie, grote vakwerkhuizen aan straten met grote kasseien die nog stammen uit de tijd van de Romeinen. Die kasseien waren niet echt lekker om te fietsen, maar het was de moeite waard. Zo heb ik op de markt een goede cappuccino gedronken met een Sachertorte dazu. Het was een mooi marktplein met daar vlak achter de gotische St. Galluskirche en 2 van die prachtige grote vakwerkhuizen, echt een plaatje (zie foto's). En ook Ladenburg heeft een Hexenturm (zie foto).

Vanaf Ladenburg volgt de route de rivier de Neckar en zo kwam ik bij het hoogtepunt van deze dag qua plaatsen op de route: Heidelberg. Wat een mooie stad! Het begon alleen een beetje te regenen toen ik er bijna was en tegen die tijd dat ik over de Alte Brücke door de prachtige stadspoort naar de Altstadt (zie foto's) reed, brak er een enorm onweer geweld boven de stad los die gepaard ging met een enorme hoosbui. Gelukkig was ik op tijd in de Altstadt om op de marktplatz tegenover het Räthaus (zie foto) te schuilen voor de regen, maar zeker ook voor het oorverdovende onweer. Boven de stad ligt het indrukwekkende ruïne van het Heidelberger Schloss (zie foto) die je samen met de Alte Brücke niet kunt missen als je bij Heidelberg aankomt. Na bijna 1 uur was de regen nog steeds niet opgehouden en af en toe bliksemde en donderde het nog wat, maar het werd toch echt tijd om verder te gaan, dus regenjas weer aan en dan maar door de regen verder.

Na een tijdje hield de regen dan eindelijk op, maar de wegen waren nog wel zeiknat. Zo ook bij het plaatsje Neckarsteinach, waar het fietspad veranderd was in een waterweg (zie foto) waar het water tot aan je trappers kwam als je er doorheen reed. Boven het stadje liggen vier burchten waarvan ik er echter maar één heb gezien. En ook in Neckarsteinach kwam ik de familie gans tegen, deze keer met 6 pubers (zie foto).

Ruim na de middag kreeg ik honger en had zin in een uitsmijter met veel eieren en tijdens een flinke regenbui stopte ik bij een tentje dicht tegen het water en vroeg of ze iets met gebakken eieren hadden. Dat hadden ze niet, maar ze konden wel zoiets maken. Weer een voorbeeld van de Duitse gastvrijheid. Het werd een bord met 3 spiegeleieren met salade, blokjes gewone kaas, een soort brie, rolletjes ham, mini tomaatjes en nog van alles meer met een los mandje met een soort stokbrood erbij. Het eten werd uitgeserveerd door een ultra hippe rasta dude met dreadlocks die ik helemaal niet kon rijmen met de degelijke gastvrouw, maar dat even terzijde. Die rasta dude kon trouwens ook een hele goede cappuccino maken. En zo had ik na al die regen weer voldoende energie om mijn reis weer te vervolgen.

Via het plaatsje Hirschhorn met de hooggelegen Burg Hirschhorn (zie foto) kwam ik in het plaatsje Eberbach. Tenminste, hiervoor moest ik wel even van de route af naar de andere oever van de Neckar. Ook weer zo'n prachtige plaats met een middeleeuwse stadskern met veel oude vakwerkhuizen en een viertal stadspoorten en torens zoals de Rosenturm (zie foto). Ook een mooie kerk mocht natuurlijk niet ontbreken en een bijzonderheid van Eberbach zijn de met sgraffito versierde gevels. Zo is op de gevel van hotel Karpfen aan de Alter Markt de geschiedenis van de stad uitgebeeld (zie foto).

Zoals je op de foto's kunt zien, begon het bij Eberbach helemaal open te trekken en begon de zon dus flink te schijnen. Vanwege de enorme regenval en onweer van daarvoor, werd het dus benauwd warm, wat je vooral merkte als je even stopte, want dan gutste het zweet uit je poriën. En ik stopte nogal eens een keer om de tussenstand bij UDI'19-1 tegen Sneek te checken! De eerste keer dat ik de tussenstand checkte rond 15u stond het al 2-0! Nou toen begon ik nog meer te zweten! En dus elke 5-10 min stoppen om de tussenstand te checken. Maar tijdens de 2e helft kon ik niets meer checken, want voor het eerst sinds ik op reis ben, had ik geen bereik! Zal je net zien. Tegen 16.30u had ik eindelijk weer bereik en zag ik dat ze zelfs nog een keer hadden gescoord, Lars van Geelkerken had zijn naam als vrije trappen specialist weer waargemaakt en de 3-0 gescoord en dat was ook de eindstand. Dat betekent dat UDI promoveert naar de 3e divisie! Dus toen moesten er even wat appjes gestuurd worden om een aantal mensen te feliciteren.

Ik had toen nog ongeveer 2 uurtjes te fietsen tot m'n overnachtingsplaats met als laatste mooie plaats onderweg Zwingenberg met de gelijknamige burcht (zie foto), welke gezien wordt als één van de mooiste burchten langs de Neckar.

Al met al een prachtige dag waarbij het fietsen langs de Neckar echt geweldig mooi is en waar je als toetje nog langs prachtige plaatsen en burchten komt. Veel mensen kiezen voor de Rijn, maar de voor mij iig veel minder bekende Neckar is veel kleinschaliger en met die mooie plaatsen die je onderweg tegenkomt ook veel mooier! Het was wel weer veel klimmen en dalen met af en toe weer pittige stijgingspercentages voor zo'n zwaar bepakte fiets, maar ach je hebt voldoende versnelling en ik heb gelukkig goede klimbenen.

Morgen staat er een korte rit op programma met de dag daarna weer een korte rit maar dan met veel klimwerk en daarmee de zwaarste etappe van deel 1. Hierdoor kan ik morgen later vertrekken zodat ik eerst nog Bad Wimpfen verder kan gaan bekijken. Het wordt hier morgen heel erg zonnig in tegenstelling tot toen ik hier aankwam, want vlak daarna begon het weer te regenen en licht te onweren.